ΑΡΧΕΙΟ/ Archive

Και αυτό δεν το εννοούμε ως βρισιά, αλλά ως πολιτική θέση. Γιατί όλ@ είμαστε διαφορετικ@, όλοι είμαστε μοναδικ@, όλ@ είμαστε οι εαυτ@ μας και πρέπει να είμαστε ελεύθερ@ να το εκφράζουμε.
Αν όλ@ είμαστε ανώμαλ@, τότε κανένας και καμία δεν είναι “κανονικός” και “κανονική”.
Η κανονικότητα δε μας εφράζει, δε μας αφήνει να ανασάνουμε και η υποτιθέμενη ανωμαλία μας χρησιμοποιείται ξανά και ξανά για να μας καταστείλει, στο δημόσιο χώρο, στον δημόσιο λόγο, απειλεί τις ζωές μας, τις ζωές αυτών που αγαπάμε και τη σωματική μας ακεραιότητα. Το να είσαι αριστερόχειρας, γυναίκα, μαύρος/μαύρη, πούστης, λεσβία, τρανς, θεωρούνταν ανώμαλα μιάσματα άλλοτε, όμως σιγά σιγά έχουμε την ωριμότητα ως κοινωνία να βλέπουμε πόσο επικίνδυνες  και ανούσιες είναι αυτές οι διακρίσεις.
Η ομάδα QueerTrans αποτελείται από Τρανς ανθρώπους, και σύμμαχες. Οι σύμμαχες μας συμμετέχουν στην ομάδα ισότιμα. Ως Τρανς ορίζουμε όλ@ -ανεξαιρέτως- τ@ ανθρώπους που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο δεν ταιριάζουν και δεν αποδέχονται το καταπιεστικό καλούπι του φύλο που τους έχει αποδώσει η κοινωνία όταν γεννήθηκαν. Είτε επειδή θεωρούν ότι ταιριάζουν καλύτερα με ένα άλλο φύλο, είτε επειδή θεωρούν ότι δεν έχουν φύλο, είτε επειδή θεωρούν ότι έχουν περισσότερα του ενός φύλα. Ανεξάρτητα απ’το αν έχουν αλλάξει το σώμα ή την έμφυλη εικόνα τους, ανεξάρτητα απ’το αν τους αρέσουν άντρες, γυναίκες, άλλα φύλα, όλα τα φύλα, κανένα φύλο.
Ως QueerTrans  εμπνεόμαστε από την Queer (μετάφραση: Ανώμαλη) Θεωρία, που πρεσβεύει ότι το φύλο είναι ένας ρόλος που παίζουμε, μια επιτέλεση, και όχι μια βιολογική και ντετερμινιστική πραγματικότητα. Εσείς κι εμείς και όλοι/όλες επιτελούμε αρρενωπότητα και θηλυκότητα, και η αρρενωπότητα ή θηλυκότητα που επιτελούμε είναι σταχυολόγηση αρσενικών και θηλυκών στοιχείων που βλέπουμε τριγύρω μας όσο μεγαλώνουμε. Το να χωράμε καταναγκαστικά όλοι στο πρότυπο του στρέιτ πολλά βαρύ άντρα, και της στρέιτ υποχωρητικής γυναίκας είναι για πολλ@ από εμάς στενός κορσές.  Η διαφορετικότητα είναι όμορφη. Εμπνεόμαστε απ’τον Τρανσφεμινισμό, που είναι η εφαρμογή φεμινιστικών ιδεών στο τρανς ζήτημα, αλλά και εφαρμογή τρανς προβληματικής στη φεμινιστική θεωρία, Εμπνεόμαστε από τους  Φεμινισμούς του 3ου Κύματος, που προσπαθούν να καταδεικνύουν τα προνόμια που μας χαρίζει η κοινωνία αν είμαστε άντρες, αν δεν είμαστε μετανάστες ή μετανάστριες, αν έχουμε χρήματα, μόρφωση, λευκό δέρμα, αν δεν έχουμε αναπηρία, αν είμαστε ετεροφυλόφιλοι/ετεροφυλόφιλες, αν δεν είμαστε τρανς. Θεωρούμε ότι ο μόνος τρόπος να είμαστε πραγματικά ελεύθερες, είναι να αντιμαχόμαστε τις εξουσίες, την ιεραρχία, της αδικία και της ανελευθερίας, του καπιταλισμού και της πατριαρχίας. Αλλιώς, πάντα κάποιοι/κάποιες θα έχουν δικαιώματα και οι υπόλοιπ@ θα είναι περιθώριο, γιατί δε χωράνε.  Δε θέλουμε ένα λεσβιακό, γκέι, αμφί και τρανς κίνημα και μια κοινωνία που απαιτούν να είμαστε “ομαλές” για να μας δώσουν ένα ψίχουλο αποδοχής. Αξιώνουμε σεβασμό ΕΠΕΙΔΗ είμαστε ανώμαλ@!
H Ανωμαλία είναι Ελευθερία!
Σημ: όπου βλέπετε @, θεωρείστε ότι εννοούνται όλα τα φύλα. Όχι μόνο αρσενικό και θηλυκό, αλλά όλα. Η ελληνική είναι μια γλώσσα φανατικά σεξιστική… Πρέπει να αλλάξει!
ΥΓ1. Η σημερινή αποθράσυνση του κοινωνικού και πολιτικού συντηρητισμού και φασισμού στην χώρα μας καθώς και της συνακόλουθης βίας που ασκείται από το καθε λογής “ομαλό” εναντίον μας (χωρίς  φυσικά να λέμε ότι όλα αυτά δεν προϋπήρχαν στην Ελληνική κοινωνία), αποτελούν το δίδυμο αδερφάκι της εφαρμογής του οικονομικού ολοκληρωτισμού της τρόικας, των μνημονίων και της εσωτερικής υποτίμησης. Μαζί εξελίσσονται και αλληλοτροφοδοτούνται. Ας μην το ξεχνάμε αυτό….
ΥΓ2. Η φτωχή/ος/@ και η ανεργη είναι αποκλεισμένη με έναν τρόπο, όπως και η/ο/@ LGBTQI είναι αποκλεισμένος με έναν άλλον. Η φτωχή LGBTQI, είναι διπλά και τρίδιπλα αποκλεισμένη, συνδυαστικά και μερικές φορές πολλαπλασιαστικά. Μην το ξεχνάμε ούτε αυτό (δεν βλέπουμε να απασχολεί αυτό το θέμα, όλες/ους/@ εδώ, στα αιτήματα τους…)
ΥΓ3. Μνημονιακέ Καμίνη, όταν οι πολιτικές που υποστηρίζεις μας παίρνουν την δουλειά και τον μισθό μέσω των οποίων θα μπορούσαμε να στηρίζουμε -μεταξύ άλλων- την έκφραση του/ης εαυτού/ής μας και μας δίνεις μια …αιγίδα, εμείς θα πρέπει να είμαστε χαρούμεν@;

Οι διεκδικήσεις μας:

1. Δικαίωμα για διόρθωση του ονόματος και του φύλου στα επίσημα έγγραφα (ταυτότητα, διαβατήριο κλπ) με ταυτόχρονη διόρθωση και της ληξιαρχικής εγγραφής, μόνο με υπεύθυνη δήλωση του ενδιαφερόμενου ατόμου.

2. Να μην υπάρχει φύλο στα επίσημα έγγραφα. Αν σε κάποια έγγραφα θεωρείται αναγκαίο να καταγράφεται το φύλο, τότε να υπάρχει πεδίο “φύλο” και κενός χώρος για να συμπληρώνει το κάθε άτομο το φύλο με το οποίο αυτοπροσδιορίζεται.

3. Εισαγωγή σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης υποχρεωτικού μαθήματος για μόρφωση/ενημέρωση σε θέματα σεξουαλικότητας και ταυτότητας φύλου, κατά το οποίο να αναλύονται διεξοδικά και τα τρανς θέματα, τα θέματα έμφυλου αυτοπροσδιορισμού, της έννοιας του “φύλου” ως κοινωνικής κατασκευής, αλλά και θέματα που αφορούν τους διάφορους τύπους οικογένειας/συμβίώσης/σχέσεων (μονογονεϊκές οικογένειες, οικογένειες με ομόφυλα ζευγάρια, πολυάμορι, σύμφωνο συμβίωσης, ελεύθερη συμβίωση, κοκ).

4. Ποινικοποίηση της ρητορικής μίσους (που να περιλαμβάνει και τη ρητορική μίσους ενάντια σε τρανς άτομα/λόγω τρανσφοβίας) και των κομμάτων, οργανώσεων, οργανωμένων συνόλων κλπ που ασκούν συστηματικά ρητορική μίσους. Επίσης, εξεύρεση ασφαλιστικών δικλείδων εφαρμογής της ποινικοποίησης της ρητορικής μίσους, ιδιαίτερα σε σχέση με δημόσια πρόσωπα, όπως πολιτικ@.

5. Να δωθούν κίνητρα, βοήθεια, επιδοτήσεις και να θεσμοθετηθούν ποσοστώσεις, ρυθμίσεις κλπ για εύρεση εργασίας σε τρανς άτομα/ κίνητρα για προσφορά εργασίας σε τρανς ατόμα, ιδιαίτερα για όσα αντιμετωπίζουν κίνδυνο περιθωριοποίησης στον οικονομικό τομέα.

6. Οικονομική κάλυψη όλων των σταδίων μετάβασης από το φύλο με το οποίο ένα άτομο ταυτοποιήθηκε κατά τη γέννησή του στο φύλο με το οποίο αυτοπροσδιορίζεται, από όλα τα ασφαλιστικά δημόσια ταμεία, αλλά και τις ιδωτικές ασφάλειες.

7. Θεσμοθέτηση του δικαιώματος ενός έφηβου προσώπου για λήψη αναστολέων ορμόνων από τα 11, με τη σύμφωνη γνώμη των γονέων/κηδεμόνων τ@.

8. Να γίνουν βήματα ούτως ώστε η ελληνική γλώσσα να γίνει λιγότερο έμφυλη (δείτε πρωτοβουλίες Σουηδίας για καθιέρωση unisex αντωνυμίας).

9. Θεσμοθέτηση του δικαιώματος των ομόφυλων ζευγαριών στο γάμο.

10. Θεσμοθέτηση συμφώνου συμβίωσης, το οποίο να κατοχυρώνει σε αυτ@ που το συνάπτουν τα ίδια δικαιώματα όπως και ο γάμος και στο οποίο να έχουν πρόσβαση και τα ομόφυλα ζευγάρια, καθώς και συνδυασμοί πέρα των δύο ατόμων.

-όπου γράφουμε @: εννοούμε όλα τα φύλα (αυτός/ή/ό, εκέινη/ος/ο κλπ)

—————————————————————————————————–

Νεοφιλελεύθερα βαμπίρ, πάρτε τον φρίντμαν σας και το “δόγμα του σοκ” σας και δρόμο.

Είμαστε τρανς άνθρωποι και είμαστε εργαζόμενοι, άνεργοι, σπουδαστές, συνταξιούχοι όπως και όλοι/ες οι άλλοι/ες. Μοιραζόμαστε, μαζί με την πλειοψηφία της κοινωνίας, όλο το βάρος αυτής της οικονομικά απάνθρωπης πολιτικής των μνημονίων. Ως τρανς άνθρωποι, συχνά, δεχόμαστε αυτό το βάρος και πολλαπλασιασμένο λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών και αναγκών που ορίζουν την ύπαρξη μας.

Σε αυτή την συγκυρία τα πολλά λόγια είναι φτώχεια:

-Όλες και όλοι συμμετοχή στην απεργία, την 1/12

-Όλες και όλοι ανυποχώρητα στους δρόμους μέχρι να πέσει η οικονομική χούντα των μνημονίων

Νεοφιλελεύθερα βαμπίρ, πάρτε τον φρίντμαν σας και το “δόγμα του σοκ” σας και δρόμο.

Είμαστε τρανς άνθρωποι και είμαστε εργαζόμενοι, άνεργοι, σπουδαστές, συνταξιούχοι όπως και όλοι/ες οι άλλοι/ες. Μοιραζόμαστε, μαζί με την πλειοψηφία της κοινωνίας, όλο το βάρος αυτής της οικονομικά απάνθρωπης πολιτικής των μνημονίων. Ως τρανς άνθρωποι, συχνά, δεχόμαστε αυτό το βάρος και πολλαπλασιασμένο λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών και αναγκών που ορίζουν την ύπαρξη μας.

Σε αυτή την συγκυρία τα πολλά λόγια είναι φτώχεια:

-Όλες και όλοι συμμετοχή στην απεργία, την 1/12

-Όλες και όλοι ανυποχώρητα στους δρόμους μέχρι να πέσει η οικονομική χούντα των μνημονίων

——————————————————————————————————————————————————–

Νεοφιλελεύθερα βαμπίρ, πάρτε τον φρίντμαν σας και το “δόγμα του σοκ” σας και δρόμο.

Είμαστε τρανς άνθρωποι και είμαστε εργαζόμενοι, άνεργοι, σπουδαστές, συνταξιούχοι όπως και όλοι/ες οι άλλοι/ες. Μοιραζόμαστε, μαζί με την πλειοψηφία της κοινωνίας, όλο το βάρος αυτής της οικονομικά απάνθρωπης πολιτικής των μνημονίων. Ως τρανς άνθρωποι, συχνά, δεχόμαστε αυτό το βάρος και πολλαπλασιασμένο λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών και αναγκών που ορίζουν την ύπαρξη μας.

Σε αυτή την συγκυρία τα πολλά λόγια είναι φτώχεια:

-Όλες και όλοι συμμετοχή στην απεργία στις 19/10 και στις 20/10

-Όλες και όλοι ανυποχώρητα στους δρόμους μέχρι να πέσει η οικονομική χούντα των μνημονίων

———————————————————————————————————————————————————–

Μια κριτική παρέμβαση στο Pride

Το δικό μας όραμα δεν χωρά σ’ ένα καθεστωτικό, περιφρουρούμενο κι εμπορευματοποιημένο Athens pride. Ονειρευόμαστε και διεκδικούμε ένα lgbtq φεστιβάλ το οποίο περιλαμβάνει αρρενωπούς και αρρενωπές, θηλυκούς και θηλυκές, πούστηδες, λεσβίες, τρανς άντρες και τρανς γυναίκες, μετανάστριες και πρόσφυγες (γιατί είδατε πόσο φοβήθηκαν οι lgbt αστοί όταν διάβασαν την υποτιθέμενη μουσουλμανική απειλή που κατασκεύασαν τα φασιστοblogs) και όλες τις διαφορετικότητες.

Δε θέλουμε ένα Athens Pride το οποίο θα ικανοποιηθεί και θα πάει πίσω στα σπίτια του αν τυχόν αύριο ψηφιστεί γάμος ομοφύλων ζευγαριών. Δε θέλουμε ένα Athens Pride που επιβραβεύει την ομοκανονικότητα, που αναπαράγει Κυρίαρχο Λόγο για τα φύλα και τα Σώματα, που υποννοεί μόνο έναν τρόπο να είσαι πούστης ή λεσβία, έναν τρόπο να είσαι άντρας και έναν τρόπο να είσαι γυναίκα.

Αξιώνουμε πολιτισμό ανοχής. Ονειρευόμαστε να μη μας ενοχλούν όταν φιλιόμαστε ή κρατάμε χέρι στο δρόμο. Να μην απειλούμαστε με βία επειδή το φύλο μας ή το χρώμα μας ή το ντύσιμό μας θεωρούνται αξιόποινα. Να μην αρνούνται να μας προσλάβουν επειδή είμαστε ή φαινόμαστε ανώμαλες/οι. Να μη θεωρείται «πρόκληση» να είμαστε ορατοί/εςς ως λεσβίες, πουστάρες, τρανς άντρες ή τρανς γυναίκες. Να μη θεωρείται η προσωπικότητά μας ένα «διορθώσιμο καπρίτσιο» απ’τις οικογένειες και τα σχολεία, να μην εξαπολύονται λόγοι μίσους από παπάδες, ψυχιάτρους και πολιτικούς, να μη γινόμαστε θέαμα στα αδηφάγα κανάλια της σάπιας ετεροκανονικότητας τους. Στα gay dating sites να μη γράφουν ΟΛΑ τα προφίλ: “φαλακροί, χοντροί, θηλυπρεπείς να μην ενοχλούν”

Δε θέλουμε ένα lgbt κίνημα που δε μπορεί να δει πέρα απ’τη μύτη του και γλείφει το Κράτος για μερικά ψίχουλα θεσμικής κατοχύρωσης, ακόμα κι αν αυτό το ίδιο κράτος έχει βουλιάξει έναν ολόκληρο λαό σε βαθιά σκατά. Ναι, να πάρουμε απ’τα χέρια του Κράτους όσες περισσότερες θεσμικές ελευθερίες μπορούμε! Αλλά δε θα φτάσουμε να το ευγνωμονούμε επειδή μετά από χρόνια πολιτικού αγώνα μόλις και μετά βίας αναγνωρίζει οτι δικαιούμαστε να υπάρχουμε.

Η κρίση της ελληνικής κοινωνίας, η φτώχεια και η απογοήτευση, έχουν εντείνει τους ρατσισμούς σε σημείο που ακόμα και από ελευθεριακούς ανθρώπους ακούς πλέον “εδώ ο κόσμος καίγεται κι εσύ θες να μιλήσεις για το δικαίωμα των τρανς να κόβουν τα αρχίδια τους και τα βυζιά τους, και το δικαίωμα των gay και των λεσβιών να φιλιούνται στο δρόμο”. Ε, κι όμως, είναι ανάγκη και δικαίωμα και διεκδίκηση, όχι μόνο θεσμική αλλά και πολιτική και κοινωνική. Στην κοινωνική και οικονομική ζούγκλα που μας ετοιμάζουν οι νεοφιλελεύθεροι μνημονιακοί φωστήρες, όλοι οι απλοί άνθρωποι θα είμαστε αναλώσιμοι. Και οι lgbtq απλοί άνθρωποι, θα είμαστε ακόμα πιο αναλώσιμοι από τους άλλους απλούς ανθρώπους.

Πετάξτε την αιγίδα του Καμίνη και τη σφραγίδα Τουρισμού του ΕΟΤ και συντονιστείτε με τις αγανακτισμένες και τους αγανακτισμένους. Το Athens Pride είναι περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη φορά μια αφορμή για διεκδίκηση, κοινωνική και πολιτική, δεν είναι επινίκεια γιορτή. Το χρειαζόμαστε, δε θα το αφήσουμε στη μοίρα του και χωρίς κριτική.

Κάτω η χουντα του μνημονίου. Σπάστε τους ρατσισμούς.

Περήφανες/Περήφανοι και Αγανακτισμένοι/Αγανακτισμένες

—————————————————————————————————————————————

Για τους 300 μετανάστες απεργούς πείνας

Όλοι/ες μας οι τρανς άνθρωποι βιώνουμε το ρατσισμό και τις διακρίσεις στο πετσί μας. Η τρανς κατάσταση, χωρίς χαρτιά, χωρίς κοινωνική αποδοχή, είναι συγγενική με την κατάσταση του να είσαι μετανάστης ή μετανάστρια, και η καταστολή είναι αντίστοιχη.

Η κίνηση των 300 μεταναστών εργαζομένων, να κάνουν απεργία πείνας για να νομιμοποιηθεί η παρουσία τους στη χώρα μας, είναι μια ύστατη αγωνιστική κίνηση, μια κίνηση αυτοσυντήρησης μέσα σε μια εχθρική και ολοένα και πιο ρατσιστική κοινωνία. Τη νιώθουμε δίκαιη, την κρίνουμε σωστή και καθ’όλα αξιοπρεπή.

Στεκόμαστε αλληλέγγυες και αλληλέγγυοι στον αγώνα τους. Δεν μας αγγίζει η απεχθής τρομολαγνεία των ΜΜΕ. Αρνούμαστε να θεωρήσουμε λιγότερο σημαντικούς τους συνανθρώπους μας επειδή δε μοιραζόμαστε κοινή ‘εθνική ταυτότητα’ ή φυλετική ταυτότητα’, όπως αρνούμαστε να θεωρούμαστε λιγότερο υπαρκτοί/ές επειδή δεν έχουμε την ‘κοινώς αποδεκτή’ έμφυλη ταυτότητα. Γιατί η μόνη ταυτότητα που έχει νόημα για μας είναι αυτή του ανθρώπου, που μάχεται να επιβιώσει σε εχθρικό περιβάλλον, μάχεται για το αυτονόητο της καθημερινότητας του ‘εν καιρώ ειρήνης’.

———————————————————————————————————————————————

To κείμενο αυτό είναι γραμμένο από τον, Αμερικανό, Asher Bauer και μεταφράστηκε από εμάς.

Το αρχικό κείμενο μπορείτε να το δείτε εδώ:

http://tranarchism.com/2010/11/26/not-your-moms-trans-101/

Εισαγωγή στο τρανς ζήτημα, αλλά όχι αυτή που ξέρει η μαμά σου

Υπάρχει τεράστιο πρόβλημα με τον τρόπο που η κοινωνία εκπαιδεύει τους ανθρώπους σε σχέση με το φύλο. Τα παιδιά κατηχούνται και προγραμματίζονται από πολύ νεαρή ηλικία στο να πιστεύουν ότι τάχα υπάρχουν δύο ειδών σώματα (αρσενικό/θηλυκό), τα οποία αντιστοιχούν σε δύο κοινωνικά φύλα (άνδρας/γυναίκα), τα οποία είναι από πριν δοσμένα, μη-μεταβλητά και τελείως έξω από τον δικό μας έλεγχο. Αυτή η κοσμοθεώρηση ονομάζεται έμφυλος δυϊσμός (gender binary), και δεν μας χωράει, εμάς, τους-τις τρανς ανθρώπους.

Το να προσπαθείς να εμφυσήσεις μια νέα οπτική για αυτά τα πράγματα σε όσους έχουν πέσει θύματα αυτής της, εξαιρετικά επιθετικής, πλύσης εγκεφάλου είναι τόσο δύσκολο που μπορεί να καταντήσει αποκαρδιωτικό. Για την ακρίβεια, ένα τέτοιο εγχείρημα μπορεί να μοιάζει εντελώς αδύνατο. Μπαίνει λοιπόν κανείς-καμιά στον πειρασμό, να απαλύνει τον λόγο της-του, για να χαϊδέψει τα αυτιά ενός μη τρανς (cisgender) ακροατηρίου. Λόγω αυτής της κατάστασης έχει δημιουργηθεί μια σειρά υπεραπλουστεύσεων, που τις αποκαλούμε «εισαγωγή στο τρανς» (trans 101, κατά την πανεπιστημιακή παράδοση) . Αυτές οι άχρηστες συμβάσεις όπως: “ΚΑΤΙ” παγιδευμένο στο σώμα “ΚΑΤΙ ΑΛΛΟΥ” (ΣτΜ αυτό που ακούμε συχνά “είμαι άντρας σε γυναικείο σώμα” και “είμαι γυναίκα σε αντρικό σώμα”) προκαλούν σύγχυση ακόμα και σε καλοπροαίρετους cis ανθρώπους, θρέφουν την εσωτερικευμένη τρανσφοβία εντός της δικής μας (trans) κοινότητας και λειτουργούν ως σκιάχτρα και ανεμόμυλοι για να στρέφουν πάνω τους τα βέλη τρανσφοβικές «ριζοσπαστικές» φεμινίστριες, διάφοροι προνομιούχοι cis ακαδημαϊκοί και λοιπές, φανατικές/-οι.

Στην αρχή της μετάβασής μου, κι εγώ εξηγούσα το τρανς ζήτημα μ’αυτό τον τρόπο. Γιατί δεν ήξερα καλύτερο. Γιατί με είχαν διδάξει να σκέφτομαι για τον εαυτό μου μέσω αυτών των άχρηστων συμβάσεων, όπως “FTM” (female to male: θηλυκό προς αρσενικό), “θηλυκός άντρας”, κάποιος που “αλλάζει φύλο”. Εν καιρώ όμως, μέσα από έντονες συζητήσεις και πολλή σκληρή νουθεσία από ανθρώπους που μ’αγαπούσαν και ήταν περισσότερο γνωστικές, ριζοσπάστριες και ψαγμένες πολιτικά από μένα, κατέληξα να βλέπω τα πράγματα πολύ διαφορετικά.

Δεν έχω ξαναπροσπαθήσει να εξηγήσω τα πράγματα μέσω αυτής της υπεραπλουστευτικής “εισαγωγής στο τρανς”, εδώ και πολύ καιρό. Ξεκόλλησα από αυτήν. Αλλά μου φαίνεται ήρθε η ώρα να ασχοληθώ με το πρόβλημα του πώς εξηγούμε και ορίζουμε τι θα πει να είσαι τρανς, χωρίς να καταφεύγουμε σε γλώσσα σεξιστική ενάντια στους τρανς ανθρώπους (cissexist language). Μου φαίνεται, όπως το αναλογίζομαι τώρα, ότι η γλώσσα της παραδοσιακής “εισαγωγής στο τρανς” είναι όχι μόνο προς το πιο αποχαζεμένο της, αλλά και αφοπλισμένη, χωρίς αιχμές. Θέλω να μιλήσω για αλήθειες που απειλούν φοβερά, επιτίθενται στις ίδιες τις βάσεις της ρατσιστικής κοσμοθεωρίας που θεωρεί τα τρανς άτομα υποδεέστερα απ’τα μη-τρανς.

Δε βρίσκομαι εδώ για να κάνω τους μη-τρανς ανθρώπους να νιώσουν άνετα, ή να τους/τις διαβεβαιώσω ότι είναι ακόμα το κέντρο του έμφυλου σύμπαντος. Για την ακρίβεια, δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα να κάνω ακριβώς το αντίθετο.

Χωρίς άλλη καθυστέρηση, ας ξεκινήσουμε.

ΦΥΛΟ ΠΟΥ ΔΙΝΕΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΗ ΓΕΝΝΗΣΗ

Ας ξεκινήσουμε απ’την αρχή. Γεννιέται ένα μωρό. Ο/η γιατρός λέει “είναι αγόρι” ή “είναι κορίτσι” και το βασίζει στην εμφάνιση των γεννητικών οργάνων του παιδιού. Αν τα γεννητικά όργανα δε μπορούν να κατηγοριοποιηθούν ξεκάθαρα σε ένα από δυο “κουτάκια” -δηλαδή αν το παιδί είναι intersex (άτομο με “αμφίβολα γεννητικά όργανα”)- τότε ο/η γιατρός επιλέγει, παρόλα αυτά, να το εντάξει σε ένα από τα δύο. Η συνήθης πρακτική είναι να γίνει επέμβαση τότε, στο μωρό που δεν έχει τρόπο να δώσει τη συναίνεσή του, ώστε να αλλάξουν το σώμα του προς το κοινωνικά αποδεκτότερο.

Είτε το μωρό έχει αμφίβολα γεννητικά όργανα είτε όχι, το παιδί από κει και πέρα το μεγαλώνουν ως το αυθαίρετο φύλο (gender) που ο/η γιατρός θεώρησε πρέπον να του αποδώσει.

“Cisgender” (μη-τρανς) είναι ο όρος για τους ανθρώπους που δεν έχουν θέμα με το φύλο που τους αποδόθηκε κατά τη γέννηση. Για κάποιο λόγο, τους είναι δυνατόν να ζουν σχετικά άνετα με τον έμφυλο ρόλο που τους έδωσαν. Είναι μυστήριο το γιατί τόσοι πολλοί άνθρωποι είναι ικανοί/-ες να χωράνε σε τέτοιες αυθαίρετες κατηγορίες.

Τα τρανς (transgender) άτομα δε μπορούμε να δεχτούμε το φύλο που μας έχει αποδοθεί. Γνωρίζουμε ότι είμαστε κάτι διαφορετικό από αυτό που μας είπαν να είμαστε. Δε βλέπουμε το αυθαίρετο έμφυλο σενάριο που μας έδωσε η κοινωνία σαν κάτι που έχει σχέση με μας. Γνωρίζουμε ότι υπάρχει και άλλος δρόμος, ένας δρόμος αυτονομίας, αυτό-δημιουργίας και αυτό-προσδιορισμού, και ότι αυτός είναι ο δρόμος που πρέπει να ακολουθήσουμε, γιατί δε θα μπορέσουμε ποτέ να είμαστε ικανοποιημένες και ικανοποιημένοι με τις παραμέτρους εκείνες που μας επέβαλαν, τις σχετικές με τις έμφυλες συμπεριφορές και τα σώματά μας.

ΤΟ ΔΙΠΟΛΟ

Όλοι οι μη-τρανς άνθρωποι και πολλοί τρανς άνθρωποι αυτοπροσδιορίζονται δυϊστικά. Αν μας δίνουν τις επιλογές “άντρας ή γυναίκα”, τότε όλοι-ες εμείς που αυτοπροσδιοριζόμαστε δυϊστικά, μπορούμε να νιώσουμε άνετα με μια από τις δυο, ακόμα και αν είναι η αντίθετη από αυτή που μας κατέταξαν αρχικά. Για παράδειγμα, προσωπικά, είμαι ένας άντρας που με είχαν κατατάξει να ζήσω ως γυναίκα, συνεπώς είμαι ένας τρανς άντρας. Ο πατέρας μου είναι ένας άντρας τον οποίο είχαν κατατάξει να ζήσει ως άντρας, συνεπώς είναι ένας μη τρανς (cis) άντρας. Και οι δυο μας αυτοπροσδιοριζόμαστε δυϊστικά, και οι δυο ως άντρες, παρόλο που εκείνος είναι cis κι εγώ trans.

Είναι άγνωστο γιατί τόσο πολλοί άνθρωποι νιώθουν άνετα να κατηγοριοποιούνται σε δυο μόνο επιλογές. Όπως κανείς δεν ξέρει γιατί υπάρχουν τόσο πολλοί/ες cis άνθρωποι, κανείς δεν ξέρει και γιατί υπάρχουν τόσο πολλοί/-ές άνθρωποι που αυτοπροσδιορίζονται δυϊστικά.

Όμως, υπάρχουν πολλά τρανς άτομα που δεν είναι ούτε αρσενικά ούτε θηλυκά. Δε μπορούν να κατηγοριοποιηθούν σαν το ένα ή το άλλο. Αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να χρησιμοποιούν για τους εαυτούς τους όρους όπως genderqueer (κυριολεκτικά: “με περίεργο φύλο”), two-spirit (με δυο πνεύματα), ανδρόγυνα (androgynous – ΣτΜ: έχουν δυο φύλα ταυτόχρονα), άφυλα (agender – ΣτΜ δεν μπαίνουν καν στο τριπάκι να πουν ότι αυτοπροσδιορίζονται ως κάποιο φύλο) ή ουδετερόφυλα (neutrois: αυτοπροσδιορίζονται ως το ουδέτερο φύλο). Συχνά χρησιμοποιούν μη-έμφυλες αντωνυμίες όπως ze/hir/hirs (ΣτΜ από συμπτύξεις των αγγλοσαξωνικών he και her) ή “they/them/their/theirs” (ΣτΜ που είναι πληθυντικοί, και συνεπώς έχουν ουδέτερο γραμματικό γένος στα αγγλικά). Μπορεί να είναι ταυτόχρονα αρσενικά και θηλυκά, ή τίποτα απ’τα παραπάνω, να έχουν πολλά φύλα ή κανένα, ή κάτι εντελώς διαφορετικό.

Σε μια παραδοσιακή, υπεραπλουστευτική “εισαγωγή στο τρανς”, κάπου σε αυτό το σημείο θα άρχιζα να σας εξηγώ ότι “το φύλο είναι ένα φάσμα” (gender is a spectrum) και θα ζωγράφιζα ένα χαριτωμένο διάγραμμα με “αρσενικό” στη μια άκρη και “θηλυκό” στην άλλη. Αλλά κάτι τέτοιο θα ήταν πρώτον ψευδές και δεύτερον ένα μάτσο μαλακίες. Το φύλο δεν είναι ευθύγραμμο τμήμα, είναι ένας τεράστιος τρισδιάστατος χώρος, υπερβολικά μεγάλος για να οριοθετηθεί από τις έννοιες “αρσενικό” και “θηλυκό”. Το να είσαι τρανς δεν έχει πάντα να κάνει με το να βρίσκεσαι “ανάμεσα” στα δυϊστικά φύλα, και πολλές φορές έχει να κάνει με το να είσαι κάτι τόσο ευρύ που κάνει την ιδέα των υποτιθέμενων δυο φύλων εντελώς ανούσια.

ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΣ

Η γλώσσα του αυτοπροσδιορισμού συχνά χρησιμοποιείται για να περιγράψει τρανς ανθρώπους. “Ο Κώστας αυτοπροσδιορίζεται ως άντρας”. “Σέβομαι τον αυτοπροσδιορισμό της Κατερίνας ως γυναίκας”. “Ο/η Chris μόλις μου είπε ότι ‘αυτηός’ (ze) αυτοπροσδιορίζεται ως ‘genderqueer’. Αχ, θα κάνω καιρό να συνηθίσω την (genderqueer) αντωνυμία”. Μια οργάνωση που γνωρίζω -στην προσπάθειά της να είναι φιλική προς τα τρανς άτομα- έχει κολλήσει στις τουαλέτες, κάτω από τις τόσο γνώριμες ταμπέλες “ΑΝΤΡΩΝ” και “ΓΥΝΑΙΚΩΝ”, επιγραφές που λένε “Αυτοπροσδιοριζόμενοι ως άντρες είστε ευπρόσδεκτοι” και “Αυτοπροσδιοριζόμενες ως γυναίκες είστε ευπρόσδεκτες” και “παρακαλώ να σέβεστε την διαφορετικότητά μας”.

Αυτού του είδους η υιοθέτηση της γλώσσας του αυτοπροσδιορισμού είναι όχι απλά πατερναλιστική και αφ’υψηλού, αλλά έχει χάσει εντελώς και το νόημα.

Οι cis άνθρωποι μοιάζουν να θεωρούν ότι ο αυτοπροσδιορισμός αφορά μόνο τους τρανς ανθρώπους. Οι ίδιοι και οι ίδιες οι μη-τρανς άνθρωποι δε χρειάζεται να “αυτοπροσδιορίζονται” ως άντρες και γυναίκες – απλά ΕΙΝΑΙ! Το φύλο (gender) τους δεν είναι προϊόν “αυτοπροσδιορισμού”, είναι απλά “οφθαλμοφανές”!

Αυτό που δε συνειδητοποιούν είναι ότι ο αυτοπροσδιορισμός είναι ο ΜΟΝΟΣ τρόπος για να ορίσεις το φύλο (gender). Οποιοσδήποτε άλλος τρόπος εξαρτάται πλήρως από το τί είπε εκείνος/εκείνη η γιατρός πριν πόσα χρόνια τώρα, όταν ήμασταν ένα ματωμένο, ζαρωμένο, νεογέννητο μάτσο χάλια, εντελώς ασχημάτιστο ως προσωπικότητα και χωρίς καμία απολύτως ταυτότητα, ούτε καν χαριτωμένο, με τα αίματα και την τσαλακωμένη φατσούλα. Το θέμα είναι ότι ΚΑΙ οι cis άνθρωποι αυτοπροσδιορίζονται – απλά συμβαίνει να συμφωνούν με αυτό που είπε εκείνη η γιατρός ή εκείνος ο γιατρός τότε. Όποιος και όποια απαντά την ερώτηση “είσαι άντρας;” ή “είσαι γυναίκα;” με “ναι”, έχει μόλις αυτοπροσδιοριστεί.

Ξέρω τι σκέφτεστε. Σκέφτεστε “μα τι γίνεται με τα σώματα; Και με τα χρωμοσώματα; Και με τις ορμόνες; Και με το βιολογικό φύλο; Δεν έχουν όλα αυτά καμιά βαρύτητα όταν μιλάμε για φύλο;”

Υπομονή αγάπες μου. Θα φτάσω εκεί σε ένα λεπτό.

ΣΩΜΑΤΑ

Σχεδόν κάθε παραδοσιακή “εισαγωγή στο τρανς” περιέχει τη θυμοσοφία “Το βιολογικό φύλο είναι ανάμεσα στα πόδια σου, το κοινωνικό φύλο (gender) είναι ανάμεσα στ’αυτιά σου”

Αηδία.

Ή μπορεί πάλι να λέει. “το βιολογικό φύλο είναι σωματικό, το κοινωνικό φύλο είναι κοινωνικά κατασκευασμένο”.

Αυτό είναι απλά ψέμα.

Το φύλο του σώματος (sex) είναι αμετάλλαχτο δίπολο όσο είναι και το “κοινωνικό” φύλο (gender). (ΣτΜ Δηλαδή καθόλου. Το sex ενός σώματος δεν είναι μόνο αρσενικό ή θηλυκό). Υπάρχουν intersex άνθρωποι με γεννητικά όργανα που δεν υπάγονται στο δίπολο “αρσενικό/θηλυκό”. Υπάρχουν επίσης άνθρωποι με ορμονικές διαταραχές. Στην πραγματικότητα, το επίπεδο των ορμονών διαφέρει τρελά, ακόμα και ανάμεσα στα cis θηλυκά άτομα και ανάμεσα στα cis αρσενικά άτομα. Τα χρωμοσώματα επίσης παρουσιάζουν διακυμάνσεις. Αν πιστεύατε ότι “ΧΧ” και “ΧΥ” είναι οι δυο μοναδικοί συνδυασμοί, τότε έχετε πολύ google-άρισμα να ρίξετε. Εκτός από συνδυασμούς όπως ΧΧΥ, ΧΧΥΥ ή Χ-, καμιά φορά cis άνθρωποι ανακαλύπτουν ότι είναι γενετικά “το αντίθετο” από αυτό που νόμιζαν ότι είναι, δηλαδή ένας “τυπικός” cis άντρας μπορεί να είναι ΧΧ, μια “κανονική” cis γυναίκα μπορεί να είναι ΧΥ (ΣτΜ τονίζουμε πάλι ότι cis θα πει μη-τρανς)

Είναι γεγονός ότι η έννοια του δυαδικού φύλου βασίζεται στην εσφαλμένη αντίληψη ότι πολλά χαρακτηριστικά του φύλου είναι όλα τους αμετάβλητα και πάνε πάντα μαζί, ενώ στην πραγματικότητα αρκετά από αυτά τα χαρακτηριστικά του φύλου μπορούν να αλλαχτούν, άλλα να σβηστούν, και πολλά από αυτά εμφανίζονται ανεξάρτητα από τα υπόλοιπα, σε διαφορετικούς συνδυασμούς. “Θηλυκό” με όρους σεξουαλικού διμορφισμού (δυαδικού φύλου) σημαίνει να έχεις μαστούς, να έχεις κόλπο, να έχεις μήτρα, να μην έχεις πολλή τριχοφυΐα στο σώμα, να έχεις μεγάλη συγκέντρωση οιστρογόνων στο αίμα, να έχεις περίοδο, να έχεις ΧΧ χρωμοσώματα. “Αρσενικό” σημαίνει να έχεις πέος, να μην έχεις μαστούς, να παράγεις σπέρμα, να έχεις τριχοφυΐα στο σώμα, να έχεις βαριά φωνή, να έχεις πολλή τεστοστερόνη, να έχεις ΧΥ χρωμοσώματα.

Παρόλα αυτά, είναι δυνατόν να απομονώσουμε, να μεταβάλλουμε και να εξαφανίσουμε πολλά από αυτά τα χαρακτηριστικά. Πολλά από αυτά τα χαρακτηριστικά δεν εμφανίζονται πάντα μαζί, και πριν την εφηβεία και μετά την εμμηνόπαυση/κλιμακτήριο πολλά από αυτά δεν ισχύουν καν.

Και οι γυναίκες που κάνουν υστερεκτομή που κατατάσσονται; Ή εκείνες που έχουν υποστεί μαστεκτομή ως θεραπεία καρκίνου του μαστού; Δεν είναι γυναίκες εκείνες;

Τι λέτε για ένα στρατιώτη που έχασε το πουλί του από μια βόμβα; Δεν είναι άντρας;

Το πόσο εσφαλμένο είναι να κολλάμε ταμπέλες στα σώματα, τα οποία είναι εύθραυστα, ευμετάβλητα πράγματα, υποκείμενα σε τραυματισμούς, ακρωτηριασμό, φθορά και αναπόφευκτο θάνατο, θα πρέπει να σας είναι ξεκάθαρο μέχρι τώρα.

Το “βιολογικό φύλο” είναι εξίσου κοινωνική κατασκευή με το κοινωνικό φύλο (gender), εξίσου υποκείμενο σε αυτοπροσδιορισμό, και εκτός αυτού, αρκετά εύκολο να αλλάξει. Οι χειρουργικές και ορμονικές τεχνικές όλο και εξελίσσονται. Αν υπήρξε κάποια στιγμή ανάγκη να θεωρούμε τη βιολογία πεπρωμένο, αυτή η στιγμή έχει σίγουρα περάσει.

Ολόκληρη η έννοια του “βιολογικού φύλου” είναι απλά ένας τρόπος να κολλήσουμε στα σώματα κάτι κοινωνικό: το φύλο (gender). Αφού λοιπόν έχουν έτσι τα πράγματα, πιστεύω ότι ο πιο συνετός τρόπος να μιλάμε σχετικά με το βιολογικό φύλο είναι ο εξής:

Ένα αρσενικό σώμα είναι ένα σώμα που ανήκει σε ένα αρσενικό, σε κάποιον δηλαδή που αυτοπροσδιορίζεται ως αρσενικό. Ένα θηλυκό σώμα είναι ένα σώμα που ανήκει σε ένα θηλυκό, δηλαδή σε κάποια που αυτοπροσδιορίζεται ως θηλυκό. Τα genderqueer σώματα ανήκουν σε άτομα που είναι genderqueer, τα ανδρόγυνα σώματα ανήκουν σε ανδρόγυνα άτομα, και ούτω καθεξής.

Γι’αυτό αμφισβητώ την αξία φράσεων όπως “άντρας σε γυναικείο σώμα” ή “άρρεν προς θήλυ” (male to female). Ποιος θα μας επιβάλλει να λέμε ότι ήμασταν κάποτε “το αντίθετο φύλο”; Προσωπικά, δε θα ξαναπεριγράψω ποτέ τον εαυτό μου ως κάποιος που “γεννήθηκε θηλυκό”. Γεννήθηκα τρανς αρσενικό, και τα χρόνια που πέρασα μπερδεμένος ήταν λόγω του ότι μου έλεγαν βίαια και επανειλημμένα ότι ήμουν κάτι άλλο. Αυτό μου το σώμα δεν είναι μιας γυναίκας. Είναι δικό μου. Και ούτε και είμαι παγιδευμένος σ’αυτό.

Τίποτα από αυτά που λέω εδώ δεν είναι για να μειώσω την ενδεχόμενη ανάγκη για επέμβαση. Πολλά τρανς άτομα βιώνουν όντως δυσφορία με το σώμα τους. Πολλοί και πολλές από εμάς όντως αποζητούν ορμόνες, επέμβαση και άλλες αλλαγές στο σώμα. Αλλά το θέμα είναι ότι, παρόλο που αυτές οι αλλαγές μπορεί να είναι απαραίτητες για να ησυχάσουν οι ανησυχίες μας, δεν είναι απαραίτητες για να είμαστε “αληθινοί άντρες” ή “αληθινές γυναίκες” ή “αληθινό” οτιδήποτε. Είμαστε μια χαρά αληθινοί και έτσι όπως είμαστε, ευχαριστούμε πολύ.

ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ

Ερχόμαστε έτσι, νομίζω, στο πιο σημαντικό ζήτημα όλων, και το ζήτημα που συχνά παραλείπεται στις παραδοσιακές “εισαγωγές στο τρανς ζήτημα”: τρανσφοβία και σεξισμός ενάντια σε τρανς ανθρώπους (cissexism), και το πώς να τα αποφύγουμε.

Ο cis-σεξισμός (σεξισμός ενάντια σε τρανς ανθρώπους) μπορεί να οριστεί ως το σύστημα καταπίεσης που θεωρεί τους cis ανθρώπους ανώτερους από τους τρανς ανθρώπους. Είναι σεξισμός ενάντια σε τρανς ανθρώπους το να πιστεύεις ότι είναι “φυσικό” να είσαι μη-τρανς, ότι είναι αφύσικο και παρεκκλίνον το να είσαι τρανς. Είναι cis-σεξισμός να θέτεις υπό το μικροσκόπιο το φύλο των τρανς ανθρώπων περισσότερο από ο,τι το φύλο των cis ανθρώπων. Είναι cis-σεξισμός να ορίζεις την ομορφιά και την ελκυστικότητα με βάση την εμφάνιση μόνο των cis ανθρώπων. Είναι cis-σεξισμός να βάζεις σε προτεραιότητα το να μη χαλάσεις τη ζαχαρένια των cis ανθρώπων, σε βάρος της προσπάθειας των τρανς ανθρώπων να επιβιώσουν. Είναι cis-σεξισμός να θεωρείς ότι οι cis άνθρωποι έχουν περισσότερο δικαίωμα από τους-τις τρανς ανθρώπους να έχουν εργασία, να πηγαίνουν σχολείο, να έχουν σχέσεις, να κάνουν σεξ, να παίρνουν αποφάσεις για τα σώματά τους, να φοράνε τα ρούχα που θέλουν, ή να χρησιμοποιούν τις δημόσιες τουαλέτες.

Η Τρανσφοβία από την άλλη, είναι ο παράλογος φόβος και μίσος για τρανς άτομα. Τρανσφοβία είναι η “Σιωπή των αμνών”. (ΣτΜ η ταινία στην οποία ένα τρανς άτομο, που παρουσιάζεται ως καρικατούρα γκέι άντρα και καρικατούρα ανθρώπου, δολοφονεί cis γυναίκες για να φορέσει το δέρμα τους.) Τρανσφοβία είναι το να μιλάς για τις επεμβάσεις που κάνουν τρανς άνθρωποι ως “αυτοακρωτηριασμό”. Τρανσφοβία είναι να πιστεύεις ότι οι τρανς άνθρωποι έχουμε συνήθειο να “ξεγελάμε” άλλους ώστε να κάνουν σεξ μαζί μας. Τρανσφοβία είναι να πιστεύεις ότι προσπαθούμε (οι τρανς) να σε στερήσουμε από την ετεροφυλοφιλία ή την ομοφυλοφιλία σου. Τρανσφοβία είναι να τρώνε περίεργα βλέμματα τρανς άνθρωποι στο δρόμο, να υφίστανται προσβολές, επιθέσεις, ξύλο, βιασμό, και να τα δολοφονούν, μόνο και μόνο επειδή υπάρχουν.

Αν θέλεις να είσαι καλή/καλός σύμμαχος, πρέπει να αρχίσεις να παίρνεις τον cis-σεξισμό και την τρανσφοβία σοβαρά, το συντομότερο. Αυτό σημαίνει να χρησιμοποιές τις γαμημένες αντωνυμίες μας σωστά και να μην περιμένεις να σου δώσουμε και καραμελίτσα επειδή έκανες αυτό, το αυτονόητο. Αυτό σημαίνει να μάθεις το όνομά μας. Αυτό σημαίνει να μη κάνεις αδιάκριτες ερωτήσεις, και να μη μας λες πόσο πολύ “περνάμε”. (Το να “περνάς” γενικά σημαίνει “να μοιάζεις cis”. Δε θέλουμε όλοι και όλες μας να μοιάζουμε σαν εσάς, ευχαριστούμε πολύ.) Αυτό σημαίνει να αφαιρέσεις τις λέξεις “τραβέλι” και “shemale” από το λεξιλόγιό σου. Αυτό σημαίνει να συνειδητοποιήσεις το τεράστιο προνόμιο που έχεις επειδή είσαι ΟΚ με το νομικά κατοχυρωμένο, κοινωνικά αποδεκτό, ιατρικά καταγεγραμμένο φύλο σου.

Αυτό σημαίνει να συνειδητοποιήσεις ότι αυτά είναι μόνο η αρχή, και ότι έχεις πολλά να μάθεις ακόμα. Αυτό σημαίνει να συνειδητοποιήσεις ότι θα ήταν αδιάκριτο και φορτικό να ρωτήσεις το κοντινότερο τρανς άτομο να στα εξηγήσει, λες και δεν έχει τίποτα καλύτερο να κάνει. Αυτό σημαίνει να μπεις στο ίντερνετ και να κάνεις ό,τι μπορείς για να εξοικειωθείς με το ζήτημα. Και όταν θα τα έχεις κάνει όλα αυτά, ίσως μπορείς να ονομάζεις εαυτόν/εαυτή “σύμμαχο”. Αν βέβαια έχεις ακόμα γνήσια διάθεση να συμμαχήσεις μαζί μας στη σκληρή δουλειά που χρειάζεται για να γίνει αυτός ο κόσμος λιγότερο σκατένιο μέρος για τους-τις τρανς.

Αυτό το κείμενο θέλω να είναι ανοικτό στην εξέλιξη. Αναμένω να δεχθώ πολλά σχόλια και κριτική πάνω σε αυτό. Αναμένω να τροποποιηθεί ή ακόμα και να αναθεωρηθεί, πιθανόν και σε τέτοιο βαθμό που σχεδόν δεν θα αναγνωρίζεται. Είμαι ΟΚ με αυτό. Πάντα υπάρχει περιθώριο για να μπει περισσότερη δουλεία σε τέτοια θέματα. Και η “εισαγωγή στο τρανς” είναι τεράστιο θέμα. Η αναθεώρηση του τρόπου με τον οποίο συζητιέται και διδάσκεται ξεπερνά τις δυνατότητες ενός μόνου ανθρώπου. Είναι μια αποστολή που πρέπει να αναλάβει συλλογικά ολόκληρη η κοινότητα.

Είναι το πρώτο βήμα μόνο. Αλλά ελπίζω να μάθαμε κάτι σήμερα.

_________________

sex = “βιολογικό φύλο” (μια άκομψη μετάφραση)

gender = φύλο. “κοινωνικό φύλο” όπου δε μπορούμε να το αποφύγουμε, αν και είναι άκομψη μετάφραση

cisgender: Στα ελληνικά θα ήταν συμφιλικός ή κάτι τέτοιο, όμως είναι γελοίος όρος και απαίσιος.

Το cis θα πει “από το ίδιο μέρος”, και αντιδιαστέλλεται με το trans που θα πει “από την άλλη μεριά”.

Στη χημεία υπάρχουν cis και trans ισομερή, τα οποία στα ελληνικά τα λέμε… σις και τρανς ισομερή. Οπότε είτε αφήνουμε το cisgender αμετάφραστο ή λέμε μη-τρανς.

Είναι νεολογισμός το cisgender (όπως και το transgender φυσικά) για να δείξει στα μη-τρανς άτομα ότι δεν είναι “τα φυσιολογικά”, απλά μια μερίδα του πληθυσμού. Για τον ίδιο λόγο που το lgb κίνημα παρήγαγε το “ετεροφυλόφιλος”, σε αντιδιαστολή με το ομοφυλόφιλος.

“shemale” προσβλητικός και απολίτικος όρος για να εκμεταλλευτούν τρανς γυναίκες, στη mainstream βιομηχανία του πορνό)

———————————————————————————————————————————————-

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 15 ΔΕΚΕΜΒΡΗ

Ως Queertrans έχουμε επίγνωση ότι είμαστε μια ολιγομελής ομάδα που απευθύνεται και έχει αναφορά σε λίγο (σχετικά) κόσμο και που δεν έχουμε την δυνατότητα, αυτή τη στιγμή, να έχουμε μια διακριτή παρουσία σε κάποια απεργιακή κινητοποίηση.

Παρόλα αυτά θεωρήσαμε ότι το να καλέσουμε στην γενική απεργία έχει μια σημασία, έστω και συμβολική.

Αυτό γιατί όσες-οι συμμετέχουμε στο lgbt και το queer κίνημα πολύ συχνά κατηγορούμαστε ότι ενδιαφερόμαστε μόνο για τα στενώς εννοούμενα «δικά μας» θέματα, κατηγορία που είναι ανακριβής, ισοπεδωτική και άδικη για πολλές-ους από εμάς.

Ως Queertrans η γενικότερη τοποθέτηση μας, είναι καθαρά υπέρ της άρσης κάθε μορφής καταπίεσης και ιεραρχίας μέσα στην ανθρώπινη κοινωνία, συμπεριλαμβανομένης φυσικά και της ταξικής καταπίεσης, της φτώχιας, της οικονομικής εξαθλίωσης.

Και πέρα όμως από την γενικότερη μας αυτή τοποθέτηση, πιο ειδικά, θεωρούμε ότι η καταπίεση μας ως τρανς και queer άτομα αλληλοδιαπλέκεται και ενισχύεται από την καταπίεση μας ως άλλα κοινωνικά υποκείμενα, όταν υπάρχει: ως γυναίκες, ως «ξένοι-ες», ως «φτωχοί-ες». Και φυσικά αλληδιαπλέκεται και με την ταξική καταπίεση γενικότερα.

Αντιλαμβανόμαστε, λόγου χάρη, ότι η οικονομική μας κατάσταση και ανεξαρτησία σήμερα είναι άμεσα συνυφασμένη με το κατά πόσο μπορούμε να είμαστε ανοικτές-οι κοινωνικά (“out”) ως τρανς ή ως queer άνθρωποι.

Αντιλαμβανόμαστε επίσης το αυτονόητο ότι εάν αύριο δεν θα έχουμε να φάμε, θα είναι αδύνατον να βρεθεί τρόπος να κάνουμε επεμβάσεις στο σώμα που για πολλές -ους από εμάς είναι απολύτως απαραίτητες.

Αντιλαμβανόμαστε ότι εάν αύριο δεν έχουμε να φάμε η καταφυγή στην πορνεία και την περιθωριοποίηση θα φαντάζει «μονόδρομος» για ακόμα περισσότερο τρανς κόσμο.

Για αυτούς και για άλλους πολλούς λόγους καλούμε όλους-ες τους-τις τρανς και queer ανθρώπους να συμμετάσχουν κριτικά στην γενική απεργία και τις κινητοποιήσεις που έχουν προκηρυχθεί για τις 15 Δεκέμβρη. Να συμμετάσχουν είτε όντας “out”, αν πιστεύουν ότι τους παίρνει, είτε και χωρίς να είναι “out” το οποίο καθόλου δεν θα μειώσει την αξία της συμμετοχής τους.

ΚΑΤΩ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ, ΤΟ ΔΝΤ, Η ΤΡΟΙΚΑ

ΚΑΤΩ Η ΑΝΤΙΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟΥ

Υ.Γ. Δεν νομίζουμε ότι υπάρχουν λόγια να περιγράψουμε το πόσο ξεπουλημένη θεωρούμε την ηγεσία της ΓΣΕΕ. Όμως η αντίδραση σε αυτή τη πολιτική πρέπει να εκφραστεί, έστω και μέσα από απεργίες που καλούνται από την ΓΣΕΕ.

——————————————————–

“ΦΤΙΑΧΝΟΝΤΑΣ ΚΙΝΗΜΑΤΑ, ΟΡΓΑΝΩΝΟΝΤΑΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ”

Εισήγηση της ομάδας queertrans.espiv.net για τη συζήτηση στο What Queer Fest, Νοέμβριος 2010

Λίγα λόγια για την ομάδα μας

Η ομάδα μας αποτελείται από τρανς άτομα, και σύμμαχες. Μας εμπνέουν η queer θεωρία, οι φεμινιστικές και τρανσφεμινιστικές θεωρίες και πρακτικές, οι αντιιεραρχικές αρχές οργάνωσης και ο ακτιβισμός.

Με εκκίνηση ένα ελευθεριακό ήθος προσπαθούμε να μεταδώσουμε στην κοινωνία το μήνυμα οτι οι ισχύουσες έμφυλες, ερωτικές, και σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων δεν συνδράμουν νομοτελειακά στην ευτυχία τους, καθώς σε αρκετές περιπτώσεις είναι εξαιρετικά περιοριστικές. Μας ενώνει το όραμα μιας υπεύθυνης απελευθέρωσης που όχι απλά ανέχεται την ατομική διαφορετικότητα αλλά την ενσωματώνει στο καθημερινό βίωμα, στο πλαίσιο μιας γενικότερης ελευθεριότητας.

Ειμαστε μια ομάδα, μια συλλογικότητα, γιατί πιστεύουμε πως αυτή η ελευθερία μπορεί να πραγματωθεί πρωτίστως μέσα από την αυτο-οργάνωση, την αλληλοβοήθεια, τον αλληλοσεβασμό αλλά και τη συνειδητοποίηση πως ως υπεύθυνα άτομα είναι στο χέρι της καθεμιάς και καθενός μας ξεχωριστά να δημιουργήσουμε και να στηρίξουμε εκείνες τις συνθήκες που μπορούν να γεννήσουν αρμονικές διαπροσωπικές και κοινωνικές σχέσεις απαλαγμένες από τις αγκυλώσεις που προσπαθεί να επιβάλει το κατεστημένο της ετεροκανονικότητας.

Η ομάδα δεν έχει “ξερούς” “άκαμπτους” κανόνες αλλά μια διαδραστική ζωντανή κουλτούρα που σχηματίζεται απο τα ίδια τα μέλη της, βασίζεται πάνω στην αρχή της οικειοθελούς εθελοντικής συμμετοχής, και είναι ανοιχτή σε όλα τα άτομα που δεν είναι τρανσφοβικά και γενικώς δεν απειλούν το ήθος της συλλογικής υπεύθυνης ελευθεριότητας, δηλαδή το δικαίωμα κάθε ατόμου να ζει όπως θέλει χωρίς να κυριαρχεί και να ενοχλεί άλλα άτομα. Η ομάδα προς το παρόν συγκεντρώνει άτομα κυρίως από την Αθήνα και την Πάτρα και πραγματοποιεί ανοιχτές τακτικές συναντήσεις στην Αθήνα κάθε μήνα. Είμαστε άτομα από διαφορετικά background, διαφορετικές εμπειρίες στη ζωή, διαφορετική πραγμάτωση της queer ή τρανς υποκειμενικότητας (αλλαγές στο σώμα, ταυτότητα φύλου, έμφυλη έκφραση, αυτοκαθορισμό, κλπ). Μας συνδέουν όμως οι ελευθεριακές μας αρχές, η ανάγκη μας να αντιμετωπίσουμε μια εχθρική ετεροκανονικότητα, καθώς και η επιθυμία μας να προωθήσουμε το όραμά μας με μεθόδους και τρόπους που κινούνται μέσα στο πλαίσιο αυτών των αρχών.

Επίσης είμαστε ομάδα αλληλοβοήθειας και αλληλοϋποστήριξης, γιατί στην καθημερινή πρακτική η ελεύθερη έμφυλη έκφραση ως κάποιο φύλο του φάσματος άρρεν/θήλυ ή ως κανένα φύλο, δημιουργούν πρακτικά προβλήματα και συγκρούσεις με το περιβάλλον που μπορούν να συζητηθούν και να λυθούν μόνο με συλλογική δουλειά.

Η ομάδα, που κλείνει ήδη ένα χρόνο σχεδόν, έχει πάρει πρωτοβουλία για δράσεις, εχει οργανώσει εκδήλωση με προβολή ταινίας, έχει δημιουργήσει φόρουμ συζητήσεων στο διαδίκτυο και διοργανώνει τακτικές μηνιαίες συνελεύσεις/συναντήσεις στην Αθήνα. Στεγαζόμαστε διαδικτυακά στον κινηματικό server της espiv.net Το φόρουμ μας είναι ανοικτό και οι συνελεύσεις μας είναι επίσης ανοικτές σε τρανς και queer άτομα καθώς και σε οποιονδήποτε είναι φιλική προς εμάς μπορεί να έρθει, να βγει απ’το καβούκι της, να γνωρίσει καινούριες ανθρώπους, και να μοιραστεί πληροφορίες που μας ενδιαφέρουν. Οι συζητήσεις για τα μελλοντικά μας σχέδια είναι πολλές και σας καλούμε να συμμετάσχετε στις ανοιχτές συνελεύσεις της ομάδας αφού γνωριστείτε μαζί μας στο φόρουμ:

http://queertrans.espiv.net/forum/

Για τις κοινότητες και τα κινηματα

Θέλουμε να υπάρξει τρανς κοινότητα και πέρα από ορισμένες περιχαρακωμένες κοινωνικά καταστάσεις της Συγγρού. Θέλουμε να υπάρχει η τρανς κοινότητα στις συνοικίες αλλά και στην επαρχία. Θέλουμε οι τρανς άνθρωποι να μπορούμε να υπάρχουμε παντού και πολύ πέρα από τα αρνητικά στερεότυπα μιας δήθεν ταύτισης μας με το αγοραίο σεξ ή την ψυχοπαθολογία. Θέλουμε να έχουμε παρουσία σε όλους τους χώρους κοινωνικούς, εργασιακούς, κινηματικούς κλπ και να μπορούμε να είμαστε out σε όλους τους χώρους αυτούς χωρίς να αντιμετωπιζόμαστε με προκατάληψη.

Θέλουμε μια τρανς κουλτούρα που θα είναι ενδυναμωτική για εμάς και δεν θα μας οδηγεί και αυτή σε περιχαρακώσεις και περιθωριοποίηση.

Θέλουμε αυτή η τρανς κοινότητα που θα υπάρξει να είναι κατά το δυνατόν ανοικτή και προς την ευρύτερη κοινωνία αλλά και προς τον ατομικό αυτοκαθαρισμό και την αυτοπραγμάτωση της καθεμιάς-ενός μας. Θέλουμε δηλαδή μια τρανς κουλτούρα, μια τρανς κοινότητα, που δε θα είναι εγκλωβισμένη σε έναν έμφυλο ιεραρχικό δυϊσμό… “πόσο γυναίκα ή πόσο άνδρας είσαι ή μοιάζεις, τόσα πιάνεις”… Δεν θέλουμε να αναπαράγει τέτοιες ιεραρχίες. Θέλουμε να αμφισβητήσουμε όλες τις μικρές και μεγάλες εξουσίες που μας ελεγχουν και μας καταπιέζουν και να συζητάμε επί ίσων όρων, με την ιατρική και την ψυχιατρική από τις οποίες χρειαζόμαστε πρακτική βοήθεια για την αυτοπραγμάτωσή μας

Η queer θεωρία και επιχειρηματολογία, μας εκφράζει περισσότερο από ο,τιδήποτε άλλο. Οι εξουσιαστικές δομές ιδωμένες μέσα από την queer οπτική βγάζουν ξαφνικά καινούριο νόημα. Οι φεμινιστικές, τρανσφεμινιστικές και queer κριτικές στην ετεροκανονικότητα, την επιστήμη, την πατριαρχία, την υποχρεωτική ετεροφυλοφυλία και έμφυλη έκφραση, μας φαίνονται καίριες, αιχμηρές και επίκαιρες. Γι’αυτό και θέλουμε ο αναρχικός-αυτόνομος-αντιεξουσιαστικός χώρος και η αριστερά να υποβάλλουν τις ιδέες τους σ’αυτό το πρίσμα. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δε μας ενδιαφέρει και άλλοι πολιτικοί χώροι να είναι ανοικτοί στην κουλτούρα αυτή. Μόνο που ως κίνημα το queer το νιώθουμε ενταγμένο σε ένα γενικότερο κίνημα ανθρώπινης απελευθέρωσης το οποίο ιστορικά είναι συνδεδεμένο με εκείνη τη πλευρά του πολιτικού φάσματος.

Το σώμα, η εμφάνιση, η αρτιμέλεια, η κοινωνική συμπεριφορά, η έμφυλη ταυτότητα και έμφυλη έκφραση, όλα υπόκεινται σε συνεχή και καταπιεστική ρύθμιση, με κυρώσεις, με κανόνες, με ιεραρχία. Πόσο αδιανόητο είναι για τα media να παρουσιάσουν ένα τρανς άτομο ως ισότιμο και ισοδύναμο με ένα μη-τρανς άτομο, ή ακόμα και ένα άτομο που επιτελεί θηλυκότητες σε σχέση με ένα άτομο που επιτελεί αρρενωπότητες. Πόσο εύκολο είναι για πάρα πολλούς συνανθρώπους μας να βάλουν “άκυρο” σε έναν άνθρωπο που είναι διαφορετικό, ανάπηρο, αλλόθρησκο, ανδρόγυνο.

Προσπαθούμε να βλέπουμε τις τρανς ταυτότητες ως πολιτικές ταυτότητες, και όχι ως αυθύπαρκτες ταμπέλες πίσω απ’τις οποίες περιχαρακωνώμαστε. Αυτοπροσδιοριζόμαστε όπως θέλουμε και όπως μας βολεύει, και όπως μας βγάζει νόημα. Το “τρανς” είναι κατασκευή, μια χρήσιμη πολιτική ταυτότητα για να εκφέρουμε επιχειρηματολογία. Ούτε “γεννηθήκαμε τρανς”, ούτε “σταματάμε να είμαστε τρανς”, ούτε υπάρχει το “είμαι πιο τρανς από σένα, γιατί έχω το τάδε χαρακτηριστικό”. Η αντιιεραρχία δεν είναι εύκολη, αλλά προσπαθούμε να την αγκαλιάζουμε.

Αν και θεωρούμε τον εαυτό μας, ως Queertrans, συλλογικότητα που συγκροτείται πολύ περισσότερο γύρω από κοινωνικές αναφορές, παρά από πολιτικές, δεν μπορούμε, παρόλα αυτά, να δούμε την απελευθέρωση μας ως τρανς υποκείμενα ξέχωρη από την απελευθέρωση και όλων των υπόλοιπων καταπιεσμένων κοινωνικών υποκειμένων. Παλεύουμε για την χειραφέτηση όλων των ανθρώπων από κάθε ιεραρχία, καταπίεση και αλλοτρίωση των ζωών και των επιθυμιών τους.

Θέλουμε ένα κίνημα προσανατολισμένο στην ανοικτότητα, την γόνιμη συνυπαρξη και την συνδιαμόρφωση. Θέλουμε οι συλλογικότητες αλλά και τα άτομα που θα συναποτελούν αυτό το κίνημα να διαδρούν μεταξύ τους, να οσμώνονται, με βασικό σκοπό την εξέλιξη και την ανάπτυξη του κινηματος. Έχοντας αυτό στο μυαλό, βρισκόμαστε και σήμερα εδώ, ευελπιστώντας ότι ο μεταξύ μας διάλογος και επικοινωνία θα μπορέσει να λειτουργήσει προωθητικά για το κίνημα.

——————————————————————

Με αφορμή τα γεγονότα στη Σερβία

Με αφορμή τα γεγονότα στη Σερβία, όπου κατά τη διάρκεια της Πορείας Υπερηφάνειας του Βελιγραδίου σημειώθηκαν βιαιότητες ακροδεξιών με πανό που έγραφαν “να πεθάνουν οι ομοφυλόφιλοι”, η Ομάδα Queertrans μετά από ανοιχτή συνέλευση αποφάσισε να καταγγείλει αυτά τα γεγονότα και να παρουσιάσει το όραμά της για μια καλύτερη κοινωνία όσον αφορά τις σεξουαλικές και έμφυλες σχέσεις των ανθρώπων.

Η Ομάδα Queertrans καταγγέλλει τις βιαιότητες ακροδεξιών που σημειώθηκαν κατά τη διάρκεια της Πορείας Υπερηφάνειας του Βελιγραδίου και υποστηρίζει το δικαίωμα κάθε ατόμου να διαμαρτύρεται ενάντια στη καταπίεση που δέχεται, μια καταπίεση που συχνά καταλήγει σε δολοφονίες και εγκλήματα μίσους. Τα άτομα που αυτοχαρακτηρίζονται ως λεσβίες, γκέι, αμφί, τρανς, intersex καθώς και οι στρέητ που στηρίζουν τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων και των τρανς, έχουν κάθε δικαίωμα να συναθροίζονται και να διαδηλώνουν ενάντια στην ετεροκανονικότητα, τις διακρίσεις, και την αρνητικότητα που αντιμετωπίζουν καθημερινά. (ετεροκανονικότητα είναι η άποψη και η πρακτική του να θεωρείται νόρμα και θέσφατο η ετεροφυλοφιλία, και κατά προέκταση να θεωρούνται προβληματικές και τιμωρητέες οι μη-ετεροφυλόφιλες συμπεριφορές, ενώ τρανς είναι άτομα που φοράνε ρούχα και χρησιμοποιούν όνομα του “αντίθετου” φύλου ή που κάνουν ορμόνες και εγχειρήσεις ώστε να αλλάξουν το σώμα τους).

Τα άτομα που ο σεξουαλικός, έμφυλος, και σωματικός τους αυτοκαθορισμός διαφέρει από τα γούστα της ετεροκανονικότητας βρίσκονται υπό τον καθημερινό ζυγό προκαταλήψεων, διακρίσεων, κακομεταχείρισης, και επιθέσεων. Πρόκειται για μια ιδιότυπη μορφή βιοπολιτικής που εξουσιάζει τις ζωές των ανθρώπων στα πλέον προσωπικά πεδία: από το με ποιά ή ποιόν και πως θα κάνει σεξ μέχρι το στυλ ρούχα που θα φορέσει. Το άτομο παύει να υπάρχει ως άτομο και πλέον γίνεται ένα ρομπότ που επιτελεί ρόλους που του επιβάλλονται: το ρόλο της γυναίκας ή του άντρα, της κινούμενης μήτρας ή του πατριάρχη-οικογενειάρχη, της στρέητ και του στρέητ.

Εναντιωνόμαστε στη λογική που βλέπει το άτομο μόνο ως παραγωγικό πόρο: οι θηλυκοί άνθρωποι παράγουν μωρά και οι αρσενικοί φέρνουν λεφτά στο σπίτι. Εναντιωνόμαστε και στη λογική της έμφυλης ιεραρχίας (που μεταξύ άλλων περιορίζει και την επαγγελματική εξέλιξη των γυναικών) καθώς και σε κάθε καταπίεση της ερωτικής αγάπης και σεξουαλικής συμπεριφοράς μεταξύ ενηλίκων που δίνουν τη συγκατάθεσή τους με τη δική τους ατομική θέληση.

Εμείς ως ομάδα προτάσσουμε ένα όραμα απόλυτης σεξουαλικής, έμφυλης, και σωματικής ελευθερίας μεταξύ συναινούντων ενηλίκων όπου το κάθε άτομο θα μπορεί να εκφράζει ή να κατασκευάζει το ρόλο που προτιμά και όχι να δέχεται ένα αυθαίρετο ρόλο που του επιβάλλεται. Για μας ο σεξουαλικός ρόλος (ετεροφυλοφιλία, ομοφυλοφιλία, αμφιφυλοφιλία, ασεξουαλικότητα κλπ), ο έμφυλος ρόλος (γυναίκα, άντρας, ανδρόγυνο κλπ), και ο σωματικός ρόλος (θηλυκό, αρσενικό, ή intersex) μπορούν να συνυπάρχουν σε οποιοδήποτε συνδυασμό επιθυμεί το άτομο, ή ακόμα και η απουσία οποιουδήποτε ρόλου ή η εναλλαγή του κατά τη κρίση του ατόμου. Μέσα σε αυτά τα πλαίσια υποστηρίζουμε, για παράδειγμα, το δικαίωμα των τρανς να εγχειριστούν ή να αρνηθούν την εγχείρηση (σωματικός αυτοκαθορισμός) χωρίς αυτό να επηρεάζει την αναγνώριση του έμφυλου ρόλου που προτιμούν (έμφυλος αυτοκαθορισμός) και χωρίς να πρέπει η οποιαδήποτε σωματική ή έμφυλη αλλαγή να συνοδεύεται από κοινωνική πίεση για την αποδοχή άλλου σεξουαλικού ρόλου (σεξουαλικός αυτοκαθορισμός). Υποστηρίζουμε φυσικά και το δικαίωμα κάθε ατόμου να ντύνεται όπως θέλει, είτε με αντρικά είτε με γυναικεία ρούχα ή συνδυασμό αυτών, ανεξάρτητα από την ανατομία του σώματός του, όπως και το δικαίωμα των intersex ατόμων να επιλέξουν τα ίδια αν θα εγχειριστούν και όχι να υποστούν καταναγκαστική εγχείρηση ως βρέφη απλά και μόνο για τα γούστα της ετεροκανονικότητας χωρίς πραγματική ιατρική ανάγκη.

Τα γεγονότα στη Σερβία, με πανό που έγραφαν “να πεθάνουν οι ομοφυλόφιλοι”, είναι παράδειγμα καταναγκαστικής ετεροκανονικότητας, δηλαδή της αναγνώρισης μόνο αρσενικών στρέητ ανδρών και θηλυκών στρέητ γυναικών. Είναι μια λογική που τη καταγγέλλουμε ως εξουσιαστική, μεσαιωνική, απάνθρωπη, και επιθετική ως προς την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας του κάθε ατόμου.

Για την έμφυλη, τη σεξουαλική, και τη σωματική ελευθερία,

Για το δικαίωμα του κάθε ατόμου να υπάρχει

———————————————————————-

Εσύ πώς απέκτησες το φύλο σου;

Υπάρχει πολύ βαθιά ριζωμένη η πεποίθηση ότι τα φύλα είναι “έτσι από τη φύση τους και δεν αλλάζουν”. Ως φιλοσοφικό της υπόβαθρο έχει κάτι που ονομάζεται essentialism, ή ουσιοκρατία. Πρόκειται για μια στάση που δέχεται ότι υπάρχει μια μαγική, άυλη ουσία (essence) που κάνει έναν άνθρωπο κάτι συγκεκριμένο, το οποίο δεν μπορεί να αλλάξει. Είναι η θεωρία που χρησιμοποιείται για να δικαιολογήσει ότι η ομοφυλόφιλη συμπεριφορά “είναι αφύσικη”, η θεωρία που χρησιμοποιείται για να “αποδείξει” την ανωτερότητα κάποιων φυλών απέναντι σε άλλες.

Είναι δύσκολο να εξηγήσεις σε ανθρώπους που πιστεύουν σ’αυτή την υπόθεση ότι οι σημαντικότερες διαφορές ανάμεσα στα φύλα (πέρα από τον πούτσο ή το μουνί) είναι κοινωνικές και όχι κωδικοποιημένες στα γονίδια. Ένα τρανς κορίτσι που συμπεριφέρεται «κοριτσίστικα» έχει αντιγράψει τη συμπεριφορά των γυναικών στο περιβάλλον του, τις διάφορες χειρονομίες και συμπεριφορές, και κοινωνικές δυναμικές. Τείνουμε σήμερα στις κοινωνίες μας να θεωρούμε αυτό το κορίτσι ως “τεχνητό δημιούργημα”, λέμε ότι “προσποιείται” τη γυναίκα. Το θέμα είναι πως και τα υπόλοιπα κοριτσάκια, τα μη-τρανς κοριτσάκια, επίσης αντιγράφουν τη συμπεριφορά των γυναικών γύρω τους και προσποιούνται εξίσου τις γυναίκες. Αυτό ακριβώς ισχύει για τα αγόρια και τους άντρες. Τα παιδιά προσποιούνται ότι είναι γυναίκες ή άντρες, είτε είναι τρανς είτε όχι, και μ’αυτό τον τρόπο κοινωνικοποιούνται ωστε να γίνουν τελικά γυναίκες ή άντρες στην κοινωνία. Η αρρενωπότητα και η θηλυκότητα δεν είναι βιολογικά θέσφατα. Η υπόθεση ότι τα γεννητικά όργανα σε κάνουν θες δε θες άντρα ή γυναίκα, πέφτει στο επίπεδο της ουσιοκρατιας και της μαγικής, παράλογης σκέψης.

Άτομα που σ’αυτό το γαμημένο επιβεβλημένο διπολικό σύστημα έμφυλων ταυτοτήτων (ή άντρας ή γυναίκα, τελεία και παύλα) δεν ταιριάζουν είτε στο ένα είτε στο άλλο είτε σε κανένα, υφίστανται περιθωριοποίηση ακόμα και από ανθρώπους που και θεωρούν εαυτούς και εαυτές υπέρ της διαφορετικότητας και ενάντια στις διακρίσεις.

Το τρανς κίνημα δεν έχει να κάνει μόνο με την αυτοδιάθεση του σώματός μας, που η κυρίαρχη τάση της κοινωνίας (αυτό που λέμε «το Κυρίαρχο») μας την αρνείται, όποτε παρεκκλίνουμε από τη νόρμα. Έχει να κάνει και με την αυτοδιάθεση της συμπεριφοράς μας. Έχει να κάνει με το να μπορείς, χωρίς να σε πρήζουνε, να επιτελείς κοινωνικά κατασκευασμένους κοινωνικούς ρόλους: αρρενωπότητα ή/και θηλυκότητα. Δεν είναι απαραίτητο να θες να επέμβεις στο σώμα σου για να είσαι τρανς.

Φυσικά αν θέλεις όντως να επέμβεις στο σώμα σου, η αστυνόμευση είναι άμεση: «Δεν καταλαβαίνω γιατί θες να πας κόντρα στη φύση». Κι όμως παρεμβάσεις στο σώμα που εναντιώνονται στη φύση γίνονται καθημερινά χωρίς να αμφισβητείται η αναγκαιότητά τους, χωρίς να θεωρούνται ανήθικες: Πλενόμαστε με τεχνητό σαπούνι για να περιορίζουμε επιδημίες. Κάνουμε τατουάζ γιατί μας αρέσει να οικειοποιούμαστε το δέρμα μας. Κάνουμε bypass όταν η καρδιά μας δε μπορεί πια να μας συντηρήσει, οπότε μπροστά στο θάνατο μετερχόμαστε ένα τεχνητό μέσο, μια επέμβαση στο σώμα που αλλάζει τη “φυσική” ροή της ζωής μας.

Θυμόμαστε ότι το να προσθέτουμε και να αφαιρούμε στο σώμα είναι “αφύσικο” και «εγωιστικό» μόνο όταν πρόκειται για άχρηστους και ανεπιθύμητους πούτσους, βυζιά και μήτρες, και όχι όταν πρόκειται για άχρηστους και ανεπιθύμητους καρκίνους ή για επιθυμητά και ζωογόνα καινούρια νεφρά.

Αγωνιζόμαστε για μας και για εσάς, ενάντια στη μη-ανοχή, ενάντια στους αυθαίρετους κανόνες που θεσμοθετεί ο σεξισμός, οι ρατσισμοί, η πατριαρχία και η αστυνόμευση της αυτοέκφρασης και του αυτοπροσδιορισμού. Πρεσβεύουμε την ελευθερία στην έμφυλη έκφραση και την επανοικειοποίηση των σωμάτων μας.

Το κείμενο αυτό μοιράστηκε από την ομάδα του Queertrans στην εκδήλωση-προβολή που διοργάνωσε στις 18/4 στο Nosotros.

____________________________________________

Τα δικαιώματα σου ως Τρανς άτομο

Έχεις δικαίωμα να διαλέξεις όποιο όνομα σου ταιριάζει. Δεν έχεις την υποχρέωση να κρατήσεις όνομα ή ονόματα με έμφυλα χαρακτηριστικά, που σου έχουν δοθεί.

Έχεις το δικαίωμα να ντύνεσαι με τα ρούχα που θεωρούνται χαρακτηριστικά του προτιμώμενου από εσένα φύλου. Δεν έχεις την υποχρέωση να καταφάσκεις με οποιεσδήποτε υποθέσεις γίνονται περί του φύλου σου ή σε οποιαδήποτε τυραννία επιβάλλεται στη έμφυλη σου έκφραση.

Έχεις το δικαίωμα να επιλέξεις και να επιβάλλεις τις αντωνυμίες με τις οποίες θα σου απευθύνονται. Δεν έχεις υποχρέωση να αποδέχεσαι τις αντωνυμίες που αυθαίρετα οι άλλοι επιλέγουν για να σου απευθυνθούν ή να αποδέχεσαι τις υποθέσεις που κάνουν οι άλλοι σχετικές με το φύλο σου.

Έχεις το δικαίωμα να μην απαντάς σε ερωτήσεις σχετικές με το σώμα σου και την «μετάβαση φύλου» σου. Έχεις το δικαίωμα να ΜΗΝ προσδιορίζεσαι από τον τρόπο με τον οποίο επιθυμείς ή δεν επιθυμείς να αλλάξεις το σώμα σου.

Έχεις το δικαίωμα να μεταβάλλεις ή να τροποποιήσεις το σώμα σου. Το σώμα σου ανήκει σε εσένα και σε κανέναν άλλον. Κανένας δεν δικαιούται να πάρει αποφάσεις σχετικές με το σώμα σου εκτός από εσένα. Έχεις το δικαίωμα να αγαπάς ή να μισείς το σώμα σου και να κάνεις βήματα προς τη κατεύθυνση του να μετατρέψεις το σώμα σου σε αυτό που πιστεύεις ότι θα έπρεπε να είναι.

Έχεις το δικαίωμα να αυτοπροσδιορίζεσαι με δικούς σου όρους . Τόσο για τον εαυτό σου ως σύνολο όσο και για τα μέρη του σώματος σου. Έχεις το δικαίωμα να χρησιμοποιείς την δική σου ορολογία για να περιγράψεις τα γεννητικά σου όργανα ή το στήθος. Κανένας δεν μπορεί να σου υποδείξει πως θα ονοματίζεις τα μέρη του σώματος σου.

Έχεις το δικαίωμα να επιλέγεις ελεύθερα τι είδους γλώσσα θα χρησιμοποιείτε εσύ και η-ο σύντροφος σου όταν μιλάτε για σεξ. Δεν χρειάζεται να περιορίζεστε στους όρους που χρησιμοποιούν οι μη-τρανς άνθρωποι.

Έχεις το δικαίωμα να γνωρίζεις και να εκμεταλλεύεσαι το όποιο νομικό πλαίσιο προστασίας υπάρχει στη χώρα σου. Μάθε ποιό είναι αυτό το πλαίσιο στη χώρα σου (Σημείωση της μεταφράστριας: εδώ, μάλλον δεν έχουμε και …πολλά να μάθουμε…). Υπενθύμιζε στις αρχές τους νόμους που δημιούργησαν για να σε προστατεύουν.

Έχεις το δικαίωμα να κρατήσεις την ταυτότητα σου κρυφή. Δεν είναι πάντα ασφαλές για εμάς να είμαστε “out” ως Τρανς άτομα. Έχεις το δικαίωμα να επιλέγεις εσύ το εάν και πότε θεωρείς ασφαλές να αποκαλύπτεις την ταυτότητα σου ως Τρανς άτομο.

Έχεις το δικαίωμα να κτίζεις μια Κοινότητα μαζί με άλλα Τρανς άτομα. Η τρανσφοβία αποτελεί μια ιδιαίτερα βίαιη μορφή καταπίεσης και αυτό αντανακλάται και στις στατιστικές επιβίωσης. Λέγεται ότι ένα στα τρία Τρανς άτομα αυτοκτονεί και ένα στα δέκα δολοφονείται. Το να δημιουργούμε κοινότητα και το να διαθέτουμε ορατότητα ως Τρανς άνθρωποι αποτελεί ένα σημαντικό μέρος της συλλογικής μας χειραφέτησης και ασφάλειας. Η αλληλεγγύη στα πλαίσια της Τρανς κοινότητας είναι απαραίτητη εάν θέλουμε να ακουστεί η φωνή μας και οι ζωές μας να παραμείνουν ακέραιες.

Έχεις το δικαίωμα να γνωρίζεις την ιστορία της κοινότητας σου. Τρανς άνθρωποι υπήρχαν σε όλους τους ανθρώπινους πολιτισμούς. Έθνη, κράτη και θρησκείες, έχουν υπεξαιρέσει και θάψει την ιστορία μας. Επανακτήστε την ιστορία των ανθρώπων σας, για να την θυμάστε.

ΈΧΕΤΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΤΑ ΕΧΕΤΕ ΠΑΡΜΕΝΑ ΣΤΟ ΚΡΑΝΙΟ!!!!

Το παραπάνω είναι μετάφραση κειμένου του Αμερικάνικου περιοδικου Pink and Black Attack #3.